Passende arbeid weigeren; geen loon

In artikel 629 lid 3 sub c is bepaald;

De werknemer heeft het in lid 1 bedoelde recht (recht op loon)  niet:

voor de tijd, gedurende welke hij, hoewel hij daartoe in staat is, zonder deugdelijke grond passende arbeid……., waartoe de werkgever hem in de gelegenheid stelt, niet verricht..

Als een werknemer weigert passend werk te verrichten, of een deel ervan, mag de werkgever de loonbetaling staken. Of de werkgever de gehele loonbetaling mag stoppen of zich moet beperken tot het deel dat de werknemer zou kunnen verrichten is op dit moment nog niet duidelijk. Op basis van een aantal uitspraken lijkt het serieus de kant op te gaan van een weigeringbevoegdheid over het

inkomen dat de werknemer met het geweigerde passende werk had kunnen genereren. Uit de commentaren in de literatuur op deze uitspraken kan worden opgemaakt dat tegen die keuze juridische bezwaren zijn in te brengen. Het zou tegen de systematiek van artikel 7: 629 BW in gaan waarin het gaat om ziek of niet ziek, en niets daartussen. Ook zou met die beperking de werkgever een sanctiemiddel worden ontnomen.

Over een geschil over de passendheid van aangeboden arbeid kan overigens een Deskundigenoordeel gevraagd worden. Dat laat nogal eens op zich wachten. Dat een werkgever naar het middel het loon te gaan weigeren grijpt als hij beweging in een zaak wil krijgen lijkt niet onlogisch. Wil hij bij de rechter de weigering overeind kunnen houden dan is dat oordeel, dat natuurlijk moet worden gedragen door een gedegen re-integratie verslag en -dossier, onvermijdelijk.

De discussie over dit onderwerp komt al snel op de vraag wat passende arbeid is en wat niet, en wat van de werknemer wordt gevraagd aan inspanningen zie de artikelen over Re-integratieplicht werkgever en Re-integratieplicht werknemer. Het is een lastig onderwerp dat een genuanceerde benadering van partijen vraagt en tevens een oplossingsgerichte opstelling. Voor een beeldvorming kan het interessant zijn de jurisprudentie te bekijken, bijvoorbeeld in Re-integratie plicht; een greep uit de jurisprudentie en Passend werk, een greep uit de jurisprudentie.

Inhouden van loon versus ontslag

Een werknemer die niet meewerkt aan re-integratie, door niet te verschijnen bij de bedrijfsarts of op afspraken bij de werkgever, door niet aan het werk te gaan in passend werk of anderszins de voortgang zonder goede argumenten belemmert, geeft de werkgever nog al eens aanleiding de werknemer te ontslaan. Op deze site wordt ontslag niet behandeld, doch bedacht moet worden dat op basis van de jurisprudentie duidelijk blijkt dat aan een ontslag het opschorten van het loon vooraf moet gaan. Ook relevant is vast te stellen of het niet meewerken aan de re-integratie zijn oorzaak vindt in psychische problemen van de werknemer.

Op basis van het feit dat de werkgever verantwoordelijk is voor de re-integratie en bij stagnatie moet ingrijpen is het drukmiddel het loon te weigeren de juiste. Mocht dat niets helpen, dan kan ontslag aan de orde komen als het niet meewerken de werknemer is aan te rekenen. Als er sprake is van psychische klachten is het verstandig de bedrijfsarts te vragen daarover een oordeel te geven. Als het goed is, is die bij het re-integratie plan betrokken.

Jurisprudentie op deze site

Bedongen en passende arbeid, een greep uit de jurisprudentie