Loonsanctie; als spoor II niet is ingezet

Wanneer spoor II starten;

De werknemer die niet bij de eigen werkgever kan re-integreren, of wanneer de kans groot is dat het niet zal lukken, moet zich –ook- richten op andere werkgevers. Dat is verplicht vanaf het moment dat duidelijk is. Partijen moeten direct doorpakken.

In ieder geval bij de eerstejaarsevaluatie moet als re-integratie spoor I niet van de grond is gekomen of onvoldoende resultaat heeft opgeleverd de spoor II re-integratie besproken worden. Dat is het moment waarop spoor II ook ingezet moet worden.

Eerst spoor II

De werkgever mag als spoor II re-integratie meer kansen heeft ook beginnen met spoor II. Deze wijziging van de volgorde zal hij goed moeten motiveren en documenteren. Worden daardoor echter kansen in spoor I gemist, dan valt de werkgever dat te verwijten en zal dat verwijt een loonsanctie tot gevolg kunnen hebben.

Standaard spoor II na een jaar?

Veel arbodiensten adviseren standaard spoor II na een jaar in te zetten als op dat moment de

re-integratie niet is afgerond. Dat is echter erg kort door de bocht. Er zijn argumenten waarom spoor II niet of nog niet aan de orde is, zoals;

• als de werknemer geen reëel aanbod op de arbeidsmarkt is, ook niet op korte termijn,
• als de werknemer is aangewezen op een witte ravenbaan of WSW arbeid
• als re-integratie spoor I voorspoedig verloopt en uitzicht geeft op adequate re-integratie binnen afzienbare tijd,
• als re-integratie spoor II een extra belasting geeft die naast re-integratie spoor I niet te vergen is of de re-integratie spoor I zal vertragen

Het is verstandig om vast te leggen waarom spoor II nog niet is ingezet bij de eerstejaarsevaluatie. Ook is het goed vast te leggen wanneer die keuze opnieuw zal worden bezien en het oordeel op dat moment ook weer vast te leggen. Daarmee is helder dat de optie serieus is overwogen maar op dat moment niet de beste kans op re-integratie geeft.

Als spoor II uiteindelijk toch wordt ingezet maar na afloop van de 2 jaar niet is afgerond, hoeft er geen sanctie opgelegd te worden nu er de werkgever niets te verwijten valt.

Spoor II niet of te laat

Als de late inzet van spoor II wel aan de werkgever te verwijten valt ligt het anders. Als spoor II niet of niet tijdig wordt ingezet terwijl dat wel had moeten gebeuren, en er na 104 weken geen sprake is van een afgerond traject spoor II, dan is de kans groot dat er een loonsanctie wordt opgelegd. Die kan dan pas eindigen als het spoor II traject is afgerond en de andere re-integratie activiteiten adequaat worden beoordeeld. Het gaat er niet om dat de werknemer geplaatst wordt maar dat de werknemer het hele traject heeft doorlopen.

Spoor II bij een grote werkgever

Een werknemer kan in dienst zijn van een bedrijfsonderdeel van een grote werkgever. Nu is het zo dat bedrijven uit concerns kunnen bestaan.  Zodra een werknemer wordt geplaatst bij een andere BV, is er sprake van een spoor II re-integratie. Dat heeft een aantal voor en nadelen. In het kader van het oordeel over de re-integratie activiteiten kunnen inspanningen voor een herplaatsing binnen het concern worden aangevoerd als spoor II activiteiten. Indien dat intensief gebeurt kan dat het inhuren van een re-integratie bureau naar voren schuiven. De werknemer dient dan wel begeleid te worden bij zijn interne sollicitaties. Alleen doorverwijzen of vacatures

onder de aandacht brengen volstaat niet. Het is aan te raden deze re-integratie activiteiten vast te leggen.

Spoor II en tijdelijk dienstverband

Ook bij een tijdelijk dienstverband, of juist bij een tijdelijk dienstverband, is spoor II noodzakelijk. De werkgever hoeft immers slechts tot de datum van het einde van het dienstverband passend werk aan te bieden. Het is mogelijk om de kosten te delen met het UWV. Zie Re-integratieplicht bij een tijdelijk dienstverband.

Spoor II bij een klein dienstverband; kosten baten

De omvang van het dienstverband is irrelevant voor de vraag of spoor II ingezet moet worden. Wel kan bij een dienstverband van een paar uur per week ervoor worden gekozen de inspanningen en daarmee de kosten beperkt te houden. Dat kan bijvoorbeeld door de spoor II re-integratie te beperken tot een sollicitatietraining. Zie Bij de afweging zal duidelijk moeten zijn dat er een kosten en baten analyse is gedaan en dat de uitgaven tegenover de kosten van loondoorbetaling en eventuele premieverhogingen, waarmee de werkgever te maken krijgt als de werknemer een WGA-uitkering krijgt, proportioneel is.

Als een werkgever ervoor kiest om de loonsanctie gewoon voor lief te nemen omdat dat goedkoper is dan een re-integratie traject inkopen, moet hij erbij bedenken dat het goed mogelijk is dat hij de werknemer niet kan ontslaan na die drie jaar arbeidsongeschiktheid omdat de kans bestaat dat het UWV Werkbedrijf (vroeger CWI) daar niet mee instemt. Hij blijft dan verplicht zich voor re-integratie in te zetten.

Wie regelt spoor II

Wettelijk is niet voorgeschreven wie de bemiddeling naar arbeid elders op de arbeidsmarkt moet begeleiden, ondersteunen of anderszins moet regelen. De werkgever mag het zelf doen, maar het ook uitbesteden aan een re-integratie bureau. De werkgever blijft in beide gevallen verantwoordelijkheid voor de kwaliteit en effectiviteit van het traject. Niet alleen bij de keuze van een begeleider of bureau moet de werkgever vinger aan de pols houden, maar ook tijdens het traject. Blijkt dat het traject niet goed loopt, dan dient hij in te grijpen.

Bemiddeling spoor II zelf oppakken kan goed als de werknemer weet wat hij kan en wil en de werkgever een netwerk heeft waar hij een beroep op kan doen. In de meeste gevallen wordt er echter een bureau ingeschakeld. Welk bureau de werkgever en werknemer kiezen hangt erg af van de hulpvraag. Het verdient aanbeveling te zoeken naar een bureau met een netwerk in de richting waarin werk gezocht zal worden. Testen, begeleiden, ondersteunen kunnen de meeste bureau’s wel. Iemand ergens binnen krijgen is altijd de moeilijkste stap.

Omvang en kosten spoor II

Een spoor II traject kan iedere omvang hebben. Het kan zijn dat de werknemer zich inschrijft bij het CWI voor bemiddeling, daar geholpen wordt en verder geen steun nodig heeft. Het kan ook zijn dat de leeftijd, beperkingen, opleiding, ervaring en dergelijke zoveel belemmeringen opleveren dat terugkeer naar de arbeidsmarkt slechts kans van slagen heeft na intensieve ondersteuning. Het is goed om de hulpvraag goed te formuleren.

De kosten van een traject wisselen sterk. Doe het zelf met inkoop van een beroepskeuzetest, een cursus en/of een sollicitatietraining is goedkoper dan alles in één bij een bureau. Dergelijke trajecten kosten vaak tussen de € 3000,- en € 5000,- .

Voor het oordeel van het UWV maakt het niet uit wie het traject begeleidt en wat de werkgever ervoor betaald. Zij zullen kijken naar de inhoud, kwaliteit, intensiteit, effectiviteit en natuurlijk het resultaat. Als de werknemer uiteindelijk werk vindt is dat natuurlijk een bevredigend resultaat en is het UWV verder klaar met oordelen. Lukt dat niet, doch komt dat niet door de gebrekkige begeleiding maar door de arbeidsmarktfactoren, dan is er geen reden voor een sanctie.

Jurisprudentie op deze site

UWV sancties; een greep uit de jurisprudentie

Re-integratie plicht; een greep uit de jurisprudentie