Deskundigenoordeel; bij onzekerheid over re-integratie-inspanningen



In de literatuur en op sites van advocatenkantoren kom je regelmatig het advies tegen om een Deskundigenoordeel aan te vragen over de vraag of de werkgever wat betreft re-integratie op de goede weg is. Die visie wordt verstrekt door de jurisprudentie over de verantwoordelijkheid voor de re-integratie, ook het deel dat de arbodiensten voor de werkgevers vervullen valt onder hun verantwoordelijkheid, hun fouten komen voor rekening van de werkgever. Met een Deskundigenoordeel kan bezien worden of ook de arbodienst het bij het rechte eind heeft.

 

Met zo’n oordeel kan de werkgever voorkomen dat hij achteraf voor verrassingen komt te staan zoals een loonsanctie van het UWV, een verkeerde inschatting van de (duurzame0 beperkingen met gemiste re-integratie kansen of bijvoorbeeld een veroordeling in loonkosten zonder tegenprestatie in een loonvorderings of zelfs ontslag procedure.

 

Die weg lijkt een logische, maar heeft ook wel een keerzijde.

 

 

Natuurlijk kan het oordeel ook duidelijkheid brengen. Vooral als er een helder verwoord verschil van mening bestaat tussen werkgever en werknemer kan een Deskundigenoordeel de re-integratie vlot trekken.

 

Degene die een aanvraag doet dient zich af te vragen wat hij wil bereiken, of het deskundigenoordeel daartoe kan bijdragen en wat hij gaat doen als het deskundigenoordeel negatief voor hem uitvalt.

 

Wat hij zich vooral moet afvragen is of het gekozen standpunt niet gewoon degelijk onderbouwd kan worden door de bedrijfsarts, eventueel arbeidsdeskundige, de casemanager, werkgever en/of werknemer. Bedacht moet worden dat wanneer het deskundigenoordeel wordt gevraagd om zich in te dekken voor eventuele procedures bij de kantonrechter voor loon of ontslag, de rechter, niet zijnde een arts, een oordeel over de situatie moet geven. Uit de jurisprudentie blijkt dat een goed gemotiveerd standpunt en een redelijke en professionele opstelling het daar goed doet. Beter dan een oordeel van een verzekeringsarts dat niet goed is onderbouwd. Dat wordt zoals aangegeven wel eens gepasseerd.

 

In veel gevallen kan het vragen van een Deskundigenoordeel bij vragen over re-integratie wel iets toevoegen. Het is echter niet vrijblijvend. Als een werkgever twijfelt aan het oordeel van de werknemer/werkgever en/óf bedrijfsarts zou ik eerder pleiten voor het eisen van een degelijk onderbouwd standpunt met rapport dan het vragen van een Deskundigenoordeel. Het Deskundigenoordeel ontneemt de werkgever immers niet zijn plicht zijn verantwoordelijkheid ten aanzien van re-integratie te nemen.

 

Natuurlijk is een Deskundigenoordeel goedkoop. Goedkoper dan een onderzoek door een arbeidsdeskundige (van de arbodienst) of andere deskundige die de re-integratie kan vlot trekken. Voor de werknemer is het kostenaspect vaak een belangrijke overweging als hij met de werkgever over de re-integratie van mening verschilt en om een Deskundigenoordeel vraagt. De werkgever heeft echter andere financiële belangen. Hij wil de re-integratie zo snel mogelijk gerealiseerd hebben. Gezien de loonkosten die hij bespaart bij een vlotte re-integratie zal hij geneigd zijn een kosten baten analyse te maken. Gezien het bovenstaande past een Deskundigenoordeel niet altijd bij zijn belangen. Dat wordt anders als hij verwacht dat het verschil van mening op een conflict met de werknemer uitdraait dat aan de rechter zal worden voorgelegd. In dat geval kunnen partijen niet om het Deskundigenoordeel heen.


Wet- en regelgeving
artikel 7:629, 629a en 660a, 658a en b van het Burgerlijk Wetboek
BW

Meer...

Literatuur
Stichting De Ombudsman
Het deskundigenoordeel: vrijwillig maar niet vrijblijvend, januari 2011
Stichting

Het deskundigenoordeel '(on)geschiktheid tot werken' kritisch beschouwd SR 2007, 80 D.J. Buijs, R.A. Heida
Meer...

Juriprudentie op deze site

Deskundigenoordeel; een greep uit de jurisprudentie