Ziek, 104 weken loon voor de bedongen arbeid!

Ziek, 104 weken loon voor de bedongen arbeid!

Er is op dit moment veel te doen over de vraag of ;

werkgevers aan een werknemer die al 104 weken ziek is geweest en weer heeft hervat, bij uitval wederom 104 weken loon moet betalen, of juist niet.

Op dit moment is dat onderwerp nog niet uitgekristalliseerd. Wel is er al een uitspraak van de Hoge Raad, maar die biedt nog geen sluitende oplossing.

De bedongen arbeid

Dat is de arbeid die werkgever en werknemer overeen zijn gekomen bij het begin van de arbeidsovereenkomst, of op een later tijdstip tijdens het dienstverband, uitdrukkelijk overeengekomen is.

Passende arbeid

Dat is de arbeid die de werknemer is gaan verrichten nadat hij tijdelijk of blijvend ongeschikt is geworden voor zijn eigen werk. Dit werk is gezien de beperkingen van de werknemer wegens ziekte voor hem geschikt. De werknemer heeft op grond van de wetgeving recht op passend werk en is ook verplicht dit werk te verrichten.

Waar gaat het nu nog om;

Als een werknemer passend werk gaat verrichten kan dit werk de bedongen arbeid worden. Als dat het geval is en hij valt wederom uit, dan heeft de werkgever opnieuw een loonbetalingsverplichting van 104 weken. Dat kan dus de tweede keer zijn.

Wanneer wordt passende arbeid bedongen arbeid?

De wijziging van functie kan contractueel worden vastgelegd. Dat kan direct vóór of na aanvang van het werk gebeuren, na een proefperiode of op welk ander moment dan ook. De werknemer heeft er belang bij dat dit wordt vastgelegd, de werkgever heeft daar gezien bovenstaande minder belang bij. Wordt één en ander niet vastgelegd, dan hangt het gezien de jurisprudentie van de feiten en omstandigheden af of er sprake is van –nieuw- bedongen arbeid of niet.

Zo kunnen een rol spelen;

de intentie van partijen
of er al 104 weken zijn verstreken sedert de uitval uit de eerst bedongen arbeid,
of de bedongen arbeid nog passend kan worden op termijn,
de realiteitswaarde/haalbaarheid van nieuwe werk,
heldere mondelinge en/of schriftelijke afspraken,
prognose ten aanzien van de haalbaarheid op termijn
prognose wat betreft de progressie of recidief van de ziekte
de duur waarin het werk –al- is verricht
de mening van de arbeidsdeskundige over de passendheid van het werk
recht op WIA
oordeel van de bedrijfsarts
oordeel van de verzekeringsarts
vaste functie in het bedrijf of nieuw gecreëerde functie met bijeengezochte taken
de blijvende ongeschiktheid voor de vroeger bedongen arbeid,
benadering van de werknemer sedert het hervatten in passend werk, was arbeidsongeschiktheid nog een onderwerp, had het invloed op beslissingen over het werk, inschaling, toekomst, etc
of er nog opleidingen gevolgd en diploma’s gehaald moeten worden of behaald zijn in het kader van re-integratie
of de werknemer het werk al eerder heeft gedaan
of de werknemer zich in het nieuwe werk nog moet bewijzen
nieuwe functie volwaardig verricht
etc

In de literatuur wordt op basis van de jurisprudentie het volgende lijstje gebruikt;

hoeveel tijd is er verstreken sedert de aanvang van de passende werkzaamheden?
re-integratie al afgesloten/ blijven volgen?
is er omscholing aan de orde geweest?
wordt de werknemer in het kader van goed werkgeverschap voldoende beschermd?

In mijn ogen is dat lijstje wat summier, nu iedere zaak zo zijn eigen benadering vraagt en er heel veel feiten en omstandigheden zijn die een rol kunnen spelen.

Dit stukje schrijf ik met de nodige slagen om de arm. In de jurisprudentie is het onderwerp nog volop in beweging.

Zie op deze site;

Passende arbeid spoor I; goed afhandelen

en de andere artikelen over dit onderwerp;

Bedongen en passende arbeid

Geschreven door	:
Datum totstandkoming	: 02-12-2011