Een hersteld verklaring; hoe en door wie

Soms is in de controlevoorschriften vastgesteld hoe en bij wie een werknemer zich hersteld moet verklaren. In de meeste gevallen is er weinig geregeld. Een werknemer meldt zich al dan niet op aanwijzing van de bedrijfsarts weer op het werk of kondigt zijn terugkeer aan. Het lijkt eenvoudig maar uit de jurisprudentie blijkt dat misverstanden en meningsverschillen nog al eens aan de orde zijn. Het komt regelmatig voor dat er onenigheid bestaat over de einddatum, of perioden van arbeidsongeschiktheid samengeteld kunnen worden, of hervat is in eigen werk of passend werk etc. De datum en vorm van een hersteld melding kan net als de persoon die hem doet en in ontvangst neemt relevant worden indien later discussie ontstaat over bijvoorbeeld de duur van de loonbetalingsverplichting.

De rechters die dergelijke problemen voorgelegd krijgen lijken uit te gaan van de feiten en vervolgens op basis van gezond verstand te oordelen zoals in de volgende uitspraken;

LJN BL1522

Uit de stellingen van werknemer volgt dat zij door middel van het op 15 augustus 2008 aan werkgever afgegeven briefje heeft aangegeven weer volledig hersteld te zijn. Volgens werkgever heeft werknemer zich door middel van het briefje niet hersteld gemeld, maar die uitleg moet voorshands worden verworpen. Toegegeven, het briefje bevat niet het woord ‘hersteld’ of ‘arbeidsgeschikt’, maar de mededeling dat werknemer weer ‘volledig’ zal gaan werken, bezien in sam enhang met de door haar met ingang van 18 augustus 2008 daadwerkelijk verrichte arbeid, leidt tot de voorlopige conclusie dat het briefje als een herstelmelding is bedoeld. In het gewone spraakgebruik wordt met de mededeling ‘weer volledig te gaan werken’ ook bedoeld dat een periode van ziekte achter de rug is.

Dat werkgever het briefje ook zo heeft begrepen volgt hieruit dat zij werknemer  vanaf 18 augustus 2008 (meer dan) volledig te werk heeft gesteld en dat haar personeelsadministratie aan de arbodienst heeft doorgegeven dat werknemer per (zaterdag) 16 augustus 2008 volledig is hersteld. Dit laatste blijkt uit het rapport van de arbeidsdeskundige van het UWV d.d. 2 december 2008 die deze informatie van mevrouw Smulders, werkzaam bij Arbo heeft ontvangen.

Indien tot uitgangspunt zou moeten worden genomen dat werknemer destijds van oordeel was dat werknemer ondanks de herstelmelding niet volledig was hersteld, dan blijft onverklaarbaar waarom zij werknemer zonder protest (meer dan) volledig heeft ingezet en blijkbaar geen contact met haar arbodienst/bedrijfsarts heeft opgenomen om de herstelmelding te doen onderzoeken. Blijkbaar vertrouwde werkgever dat werknemer, ondanks haar in het verleden gebroken rechterenkel, de taxi naar behoren kon besturen.

Aan de verklaring van de bedrijfsarts van 18 december 2009 welke verklaring, kort gezegd, hierop neerkomt dat werknemer vanaf 12 februari 2007 nimmer volledig arbeidsgeschikt is geweest kent de kantonrechter thans geen betekenis toe, omdat diezelfde bedrijfsarts in een brief van 2 juni 2009 onder meer heeft geschreven: ‘betrokkene was uiteindelijk volledig inzetbaar voor eigen werk en heeft dit ook uitgevoerd’, hetgeen aansluit op de feitelijke werkbelasting vanaf 18 augustus 2008. Op dit punt is nader onderzoek noodzakelijk maar daartoe leent zich dit geding niet. Uit de ‘Eindevaluatie van het plan van aanpak WIA’ blijkt dat tijdens het ‘spukba’ (bedoeld zal zijn: spreekuur bedrijfsarts) op 7 juli 2008 is afgesproken dat werknemer  ingaande 18 augustus 2008 weer beperkt zal proberen (‘met brace’) haar werkzaamheden op te pakken, maar dit laat onverlet dat werknemer zich hersteld heeft gemeld en volledig heeft gewerkt.

Het door werkgever aangehaalde arrest van het hof Amsterdam JAR 2002/163 betrof een wezenlijk andere situatie. In die zaak werd aangenomen dat noch de werknemer noch de werkgever een herstelmelding hadden gedaan, hoewel in de administratie van het GAK stond vermeld dat de werknemer met ingang van een bepaalde datum hersteld was gemeld. Het advies van een bedrijfsarts mag, aldus het hof, niet gelijk worden gesteld aan een herstelmelding. In de onderhavige zaak staat vast dat werknemer zich hersteld heeft gemeld.

En ook deze overwegingen;

Werknemer heeft zich na een conflict over het dragen van bedrijfskleding, ziek gemeld bij zijn voormalig werkgever. Werkgever heeft de ziekmelding niet geaccepteerd en heeft werknemer niet ziek gemeld bij de arbodienst. Werkgever heeft diverse malen getracht om met werknemer in contact te treden. Toen dit niet mogelijk bleek, heeft werkgever de loonbetaling aan eiser gestopt. De arbeidsovereenkomst is vervolgens door de kantonrechter ontbonden. Werknemer vordert betaling van achterstallig salaris tot de datum van ontbinding van de arbeidsovereenkomst. De kantonrechter is van oordeel dat van werkgever niet verlangd kon worden een onderzoek door de bedrijfsarts naar de arbeidsongeschiktheid van werknemer in te stellen, nu deze zich volledig onbereikbaar heeft gehouden voor enige toelichting op zijn ziekmelding. Nu werknemer kennelijk niet de bereidheid heeft gehad de bedongen arbeid te verrichten, heeft hij geen aanspraak op salaris. De vordering wordt afgewezen.

Of deze uitspraak BK9858

Van werknemer had in de gegeven omstandigheden echter wel verwacht mogen worden dat hij aan werkgever  een verklaring van een arts had overgelegd waaruit blijkt waarom hij op en na 7 juli 2008 niet in staat was de bedongen arbeid te verrichten. Werknemer heeft weliswaar medische verklaringen in het geding gebracht –een uitdraai van zijn status van de huisarts en een verklaring van zijn behandelend psycholoog– maar daaruit valt niet af te leiden dat [eiser] wegens ziekte niet in staat was zijn werk te verrichten. Er moet toch tenminste een aanwijzing zijn aan de hand waarvan werkgever had kunnen onderscheiden of de ziekmelding niet anders is dan de reactie van de werknemer op de opdracht om de bedrijfskleding aan te trekken. Door op 7 juli 2008 slechts een briefje te sturen met een ziekmelding naar aanleiding van het telefonisch onderhoud van hedenochtend, en zich in de dagen daarna volledig onbereikbaar te houden voor enige toelichting op die ziekmelding, kan van werkgever niet verlangd worden dat zij toch een onderzoek door de bedrijfsarts naar de arbeidsongeschiktheid instelt.

Dit geldt eens te meer nu werknemer ook op de schriftelijke oproep van werkgever van 23 juli 2008 niet heeft gereageerd, naar eigen zeggen omdat hij ‘er geen zin in had’. Ook de overgelegde verklaring van de psycholoog rechtvaardigt niet de conclusie dat hij sinds zijn ziekmelding op 7 juli 2008 niet meer in staat was tot contact met zijn werkgever.

Hersteld melden bij het UWV

De laatste wetswijziging verschoof de ziekmeldingsplicht van werkgevers met een loondoorbetalingsverplichting van 13 naar 42 weken en verviel de plicht de werknemer daarna hersteld te verklaren.

Voor zover werknemer als vangnetter is ziek gemeld is bij het UWV moet, hij ook weer hersteld verklaard worden, uiterlijk op de tweede dag na de hersteld melding als de werknemer (als vangnetter) een ziektewet uitkering ontvangt.

Dat is terug te vinden in;

Art. 38a lid 4 ZW, hersteld melding vangnetter bij werkgever dag 2

Indien de verzekerde na een ziekmelding als bedoeld in het eerste lid weer geschikt is tot het verrichten van zijn arbeid, meldt hij aan de werkgever uiterlijk de tweede dag van die geschiktheid, de eerste dag waarop hij weer geschikt is tot het verrichten van zijn arbeid.

Lid 5 hersteld melding vangnetter bij UWV dag 2

De werkgever meldt na ontvangst van de in het vierde lid bedoelde melding, aan het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen uiterlijk op de tweede dag na de hersteldmelding door de verzekerde, de eerste dag waarop die verzekerde weer geschikt is tot het verrichten van zijn arbeid.

Art. 38a ZW lid 2; hersteld melding vangnetter zonder werkgever

Indien de verzekerde na een ziekmelding als bedoeld in het eerste lid, weer geschikt is tot het verrichten van zijn arbeid, meldt hij aan het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen uiterlijk de tweede dag van diegeschiktheid, de eerste dag waarop hij weer geschikt is tot het verrichten van zijn arbeid.

Zie ook sanctie Loonsanctie; als de WIA aanvraag te laat is

Jurisprudentie

Re-integratie plicht; een greep uit de jurisprudentie