Deze website wordt niet meer bijgewerkt.
Ik blijf echter schrijven over arbeidsongeschiktheid.
Op www.maok.nl kunt u mijn nieuwe artikelen vinden
 
 
Zoeken naar
 
 
 

Ziek; het inkomensverlies van de werknemer


Wachtdagen

Het is werkgevers toegestaan de eerste twee dagen na een ziekmelding geen loon door te betalen. Sommige werkgevers maken van die mogelijkheid gebruik, andere niet. Het kan dat de regeling is opgenomen in de CAO, een bedrijfsregeling of in de arbeidsovereenkomst. Soms is dat niet het geval maar is het gebruik bij deze werkgever. Na die twee dagen dient de werkgever de loonbetaling voort te zetten. Soms leveren werknemers vakantiedagen in om te voorkomen dat ze een inkomensverlies hebben aan het einde van de maand. Andersom kan ook. Er zijn werkgevers die vakantiedagen extra geven als een werknemer in een bepaalde periode niet ziek is geweest.

 

Loon van 100% naar 70%

De werknemer lijdt een inkomensverlies van maximaal 30% bruto, dat kan netto iets minder zijn. De werkgever kan meer dan de wettelijk verplichte 70% betalen op basis van de CAO, of anderszins. In veel gevallen wordt er alleen het eerste ziektejaar een percentage van meer dan 70% betaald. Er geld het eerste jaar ook nog een minimumgrens.

          

Wachtdagen

Het is werkgevers toegestaan de eerste twee dagen na een ziekmelding geen loon door te betalen. Sommige werkgevers maken van die mogelijkheid gebruik, andere niet. Het kan dat de regeling is opgenomen in de CAO, een bedrijfsregeling of in de arbeidsovereenkomst. Soms is dat niet het geval maar is het gebruik bij deze werkgever. Na die twee dagen dient de werkgever de loonbetaling voort te zetten. Soms leveren werknemers vakantiedagen in om te voorkomen dat ze een inkomensverlies hebben aan het einde van de maand. Andersom kan ook. Er zijn werkgevers die vakantiedagen extra geven als een werknemer in een bepaalde periode niet ziek is geweest.

 

Loon van 100% naar 70%

De werknemer lijdt een inkomensverlies van maximaal 30% bruto, dat kan netto iets minder zijn. De werkgever kan meer dan de wettelijk verplichte 70% betalen op basis van de CAO, of anderszins. In veel gevallen wordt er alleen het eerste ziektejaar een percentage van meer dan 70% betaald. Er geld het eerste jaar ook nog een minimumgrens.

 

Meer dan het maximale premieloon

Werkgevers hoeven hun zieke werknemers op basis van de wettelijke regels slechts 70% van het maximale premieloon te betalen tijdens ziekte. Voor de grootverdieners kan dat een inkomensval betekenen. Veel werkgevers betalen 70% van het loon door, al dan niet op basis van CAO of andere overeenkomst. Is er niets geregeld dan hebben de veelverdieners een grotere inkomensval dan de genoemde 30%. In de jurisprudentie is weinig terug te vinden van deze inkomensachteruitgang. Blijkbaar is er niet veel discussie over.

 

Teruggang inkomen na twee jaar

Indien de werknemer wordt herplaatst in een minder betaalde functie vanwege een niveauverschil, een beperking van de urenomvang of vanwege een lagere productiviteit, dan kan de werkgever het loon na twee jaar verlagen. De werknemer zal dan genoegen moeten nemen met een salaristeruggang. Afhankelijk van de situatie kan die wel of niet worden gecompenseerd met een uitkering WIA, WW, IOAW of bijstand.

 

Re-integratie

Indien de werknemer meer van de werkgever vraagt dan redelijk is, bijvoorbeeld omdat hij een kostbare opleiding wil volgen terwijl er een goedkopere manier is om weer aan het werk te komen, kan van de werknemer op basis van goed werkgever/werknemerschap een bijdrage in de extra kosten worden gevraagd. De werkgever kan bij onredelijk hoge kosten ook weigeren de kosten op zich te nemen. Voor beide partijen is het verstandig een redelijk standpunt in te nemen. Een meningsverschil kan de re-integratie vertragen en dat kost de werkgever veel geld en is voor de werknemer onvoordelig. Hij is immers het meest is gebaat bij een snelle terugkeer in werk omdat hij dan de meeste kansen heeft.

 

Er is een uitspraak waarin het Hof van mening was dat een werknemer die in het kader van re-integratie scholing volgt gericht op werkhervatting in een andere branche, de kosten van de scholing terug moet betalen aan de werkgever bij ontslagname. Deze uitspraak bevreemd nu de werkgever wettelijk verplicht is de kosten te betalen wanneer een succesvolle re-integratie dat vergt. Of de uitspraak navolging krijgt is de vraag. Wat wel duidelijk wordt is dat de verantwoordelijkheid van een werkgever begrensd is, dat niet alles wat een werknemer wil, en waarvan hij zelf ook beter wordt zonder meer op het bordje van de werkgever ligt. De uitspraak is opgenomen in het kader en in de reeks over de re-integratie plicht, zie Re-integratie

 

Pensioen/pensioenbreuk

Tijdens de periode van loondoorbetalingsverplichting zal de werkgever pensioenpremie inhouden en afdragen. De opbouw van pensioen loopt door. Wat er gebeurt na twee jaar is sterk afhankelijk van de situatie. Sommige pensioenfondsen kennen bij arbeidsongeschiktheid premievrijstelling, ook als de dienstbetrekking al is beëindigd. Het is raadzaam om bij langdurige arbeidsongeschiktheid te onderzoeken wat de consequenties voor het pensioen zullen zijn.

 

Stapt een werknemer in het kader van re-integratie over naar een andere bedrijfstak dan kan er een pensioenbreuk ontstaan. Het is goed daar bij de overstap rekening mee te houden en zo nodig maatregelen te nemen.

 

Veranderd carrière perspectief

Arbeidsongeschiktheid kan invloed hebben op de loopbaanontwikkeling. Bepaalde wegen worden afgesloten. Het zet mensen aan tot scholing en het aanboren van nieuwe wegen. De veranderde perspectieven leveren financieel soms iets op.

 

Een WIA-uitkering betekent inkomensachteruitgang

Bij volledig duurzame arbeidsongeschiktheid krijgt de werknemer IVA. Die bedraagt 75% van het dagloon. Uitgaande van blijvende volledige arbeidsongeschiktheid wordt de uitkering totdat de werknemer 65 wordt verstrekt.

 

Een WGA uitkering wordt verstrekt als de werknemer beperkt is maar nog wel kan werken, of die niet kan werken, maar op termijn wel weer zal kunnen werken. Bij een WGA uitkering is de hoogte afhankelijk van een aantal factoren waaronder de inkomsten en hetgeen de werknemer zou kunnen verdienen in ander passend werk. Er bestaan diverse soorten uitkering, te weten;

  • loongerelateerde -
  • vervolg -
  • loonaanvullingsuitkering

 

De hoogte van de uitkering is erop gericht dat een werknemer wanneer hij zijn mogelijkheden maximaal benut, hij een inkomen heeft dat bestaat uit uitkering en loon van samen tenminste 70% van het dagloon. Is er geen werkhervatting dan zal de uitkering lager kunnen uitvallen. Er zijn ontelbare mitsen en maren die het bijna onmogelijk maken hier even kort de regeling uit te leggen. In de toekomst komt dit onderwerp op deze site aan bod.

 

WIA; veelverdieners naar 70% van het maximale dagloon

Als een werknemer meer verdient dan het maximale dagloon heeft hij een extra inkomensval als hij in de WIA terecht komt. Sommige werknemer hebben dat, al dan niet via de werkgever, collectief verzekerd. Is er geen verzekering, dan valt de werknemer terug in inkomen. Samen met de teruggang naar 70 of 75% van het dagloon en bij een niet maximale of ontbrekende re-integratie kan de teruggang behoorlijk oplopen.



 
   
EINDE IN INIT_NORMAL()