Re-integratie; bijstand van de bedrijfsarts

Eerst de wettelijke bepalingen

Art. 25 lid 5 WIA; Re-integratieverplichtingen en verplichte loondoorbetaling werkgever

Bij de uitvoering van het eerste tot en met het vierde lid

• laat de werkgever
• zich bijstaan door een persoon (als bedoeld in artikel 14, eerste lid, van de Arbowet)
• die belast is met de bijstand, (bedoeld in artikel 14, eerste lid, onderdeel b)
• of door een arbodienst.

Artikel 14 lid 1 sub b Arbo-wet;

In aanvulling……..laat de werkgever zich bij de volgende taken bijstaan

• door een of meer deskundige personen
• ten behoeve van wie overeenkomstig artikel 20 een certificaat is afgegeven of
• die als bedrijfsarts is ingeschreven in een erkend specialistenregister als bedoeld in artikel 14 BIG

• de bijstand bij de begeleiding van werknemers die door ziekte niet in staat zijn hun arbeid te verrichten,
• met inbegrip van de bijstand bij de uitvoering van bij of krachtens artikel 25, eerste, tweede, derde, vierde en zevende lid van de WIA, dan wel WAO gestelde regels;

De bedrijfsarts heeft contact met de werknemer;

• bij het opstellen van de probleemanalyse,
• bij het overleg over het opstellen van het plan van aanpak,
• bij de evaluatie van het plan van aanpak,
• voor het volgen van het medisch herstel,
• voor het volgen van het verloop van de arbeidsongeschiktheid,
• voor advisering over noodzakelijke/wenselijke interventies
• voor het bijstellen van het plan van aanpak,
• in zijn algemeenheid iedere 6 weken contact met de werknemer

De bedrijfsarts heeft hierin een eigen verantwoordelijkheid.

De bedrijfsarts dient in het kader van re-integratie bijstand te verlenen;

• aan de werknemer die wegens ziekte beperkingen heeft voor zijn eigen werk
• bij het vormen van een dossier
• bij het opstellen van een plan van aanpak
• bij het opstellen van een re-integratie verslag

De bedrijfsarts kan adviseren andere deskundigen in te schakelen indien hij dat op basis van zijn professionele oordeel noodzakelijk vindt. Daarbij kan gedacht worden aan;

• een arbeidsdeskundige
• bemoeienis van de casemanager
• mediator
• ergonoom
• …

Volgens de regels moet de bedrijfsarts deze deskundigen op tijd inschakelen. In de praktijk is er altijd een probleem van de kosten. Als de bedrijfsarts motiveert waarom het nodig is, en de kosten zijn redelijk, dan zal het niet inschakelen door de werkgever tot een loonsanctie kunnen leiden. In zo’n discussie is het goed als de bedrijfsarts zijn standpunt duidelijk kan onderbouwen en dat ook schriftelijk doet. Vooral in discussies over het inschakelen van mediators gaat er nogal eens wat mis.

In sommige branches zijn er deskundigen die op een heel specifiek vakgebied opereren. Soms zijn die via de branche en beroepsvereniging in te schakelen. Vaak weten werkgevers en werknemer daar meer over dan de bedrijfsarts. Op dat vlak is afstemming soms zinvol.

De rol van de bedrijfsarts, al dan niet werkzaam voor een gecertificeerde arbodienst, hangt voor een deel af van de contracten die de werkgevers met hen of hun werkgevers hebben gesloten. Op de wijze waarop dat wettelijk allemaal geregeld is wil ik hier niet ingaan.

Bedacht moet worden dat de werkgever die een arbodienst of bedrijfsarts inhuurt zelf verantwoordelijk blijft voor de resultaten van diens dienstverlening. Schiet die tekort, dan kan hij zich daar niet achter verschuilen. Hij draait zelf voor de gevolgen op en kan hooguit de arbodienst aanspreken op de financiële gevolgen.

Jurisprudentie

Re-integratie plicht; een greep uit de jurisprudentie