Deze website wordt niet meer bijgewerkt.
Ik blijf echter schrijven over arbeidsongeschiktheid.
Op www.maok.nl kunt u mijn nieuwe artikelen vinden
 
 
Zoeken naar
 
 
 

Opbouw vakantiedagen bij volledige arbeidsongeschiktheid, oude regels


 Wettelijk bepaald;  zie Opbouw vakantiedagen bij arbeidsongeschiktheid; de regels

De werknemer;

  • die de bedongen arbeid niet verricht
  • wegens ziekte,
  • verwerft ongeacht of hij aanspraak heeft op loon,
  • aanspraak op vakantie
  • over het tijdvak van de laatste zes maanden
  • waarin de arbeid niet werd verricht,
  • tijdvakken worden samengeteld als zij elkaar met een onderbreking van minder dan een maand opvolgen.

 

Dat betekent dat de werknemer alleen rechten opbouwt tijdens arbeidsongeschiktheid over de laatste 6 maanden. Daarbij mogen de rechten die hij reeds had opgebouwd met werken of tijdens eerdere perioden van arbeidsongeschiktheid opgeteld worden. Dat is anders wanneer de perioden van arbeidsongeschiktheid elkaar opvolgen met een tussenpose van minder dan een maand.

Van deze regeling mag niet in negatieve zin worden afgeweken indien het gaat om het minimum van vakantie uren van 4 maal de urenomvang per week, voor een voltijdwerker 20 dagen. In positieve zin mag bij overeenkomst, ook bij CAO, wel worden afgeweken.

 

Wel kan worden afgeweken op basis van artikel 7: 635 lid 4 van het BW;

  • indien de ziekte door opzet van de werknemer is ontstaan of
  • indien de ziekte het gevolg is van een gebrek waarover hij in het kader van een aanstellingskeuring opzettelijk valse inlichtingen heeft gegeven
  • voor de tijd gedurende welke hij door zijn toedoen zijn genezing belemmert of vertraagt ,
  • de werknemer, hoewel hij daartoe in staat is, zonder deugdelijke grond passende arbeid als bedoeld in artikel 658a lid 4 voor de werkgever of voor een door de werkgever met toestemming van het UWV aangewezen derde, waartoe de werkgever hem in de gelegenheid stelt, niet verricht dan wel
  • als hij zonder deugdelijke grond weigert mee te werken aan door de werkgever of door een door hem aangewezen deskundige gegeven redelijke voorschriften en getroffen maatregelen die erop gericht zijn om de werknemer in staat te stellen passende arbeid te verrichten.

 

De bedoeling van deze regeling is dat de werknemer die op genoemde gronden geen recht heeft op loon, geen vakantiedagen opbouwt.

 

De kantonrechter in Utrecht heeft geoordeeld dat deze regeling ook van toepassing is als de werknemer niet de bedongen maar passende arbeid verricht. Dat is een goede oplossing voor de ongelukkige woordkeuze in de wettekst, doch er gaan geluiden op dat de redenering van de kantonrechter juridisch niet houdbaar is.

 

De 6 maandentermijn voorkomt dat een langdurig zieke werknemer vakantiedagen kan opsparen gedurende de jaren dat de werkgever hem al dan niet verplicht in dienst houdt. Eindigt het dienstverband na een aantal jaren, dan kan de werkgever niets anders doen dan al die dagen uitbetalen. Dat werd als onredelijk ervaren nu die vakantiedagen vaak als een ander genot uit dienstbetrekking werd gezien dan loon of bijvoorbeeld vakantietoeslag. Met de vergoeding kon de werknemer de gemiste, of in sommige gevallen gewoon genoten, vakantie niet inhalen of anderszins compenseren.

 

Dit is zoals het nu is geregeld. Deze regeling kan het recht op het minimum aan vakantiedagen aantasten en is volgens een arrest van het Hof van Justitie in strijd met de Richtlijn 2003/88/EG. Toepassing van die 6 maandentermijn zou dus strijd opleveren met het Europese recht. Dat betekent dat de wetgever het artikel zal moeten aanpassen, zo is te lezen in de literatuur die naar aanleiding van de uitspraak verschijnt. Een werknemer  kan geen rechtstreeks beroep doen op de Europese Richtlijn en is afhankelijk van de vraag wat de rechter zal doen als hij het aan hem voorlegt. De kans bestaat dat de rechter, die hier niet aan het BW voorbij mag gaan dan slechts via een reeks redeneringen, de bovengenoemde regels gewoon blijft toepassen. Er zijn echter ook rechters die dat wel zullen doen.

 

Het hof in Amsterdam heeft in een arrest (zie kader) al het volgende aangegeven;

Het hof acht onder deze omstandigheden een richtlijnconforme interpretatie niet mogelijk omdat dit zou resulteren in een uitleg contra legem. Hiertoe is de nationale rechter ingevolge rechtspraak van het HvJ EG ook niet gehouden. Het is dan aan de wetgever om zijn regelgeving op dit punt in overeenstemming met de richtlijn te brengen.

 

Wetgeving en meer uitspraken zullen uitkomst moeten bieden. Er zijn ondertussen wel uitspraken van kantonrechters, zie kader. Op basis daarvan kan een juridische discussie worden gevoerd. Voor de uitvoeringspraktijk is die echter op dit moment nog weinig interessant.

 

Het lijkt bij dit onderwerp zinvol zich te bedenken dat de opbouw van vakantiedagen niet is gekoppeld aan een loonbetaling. Als de werkgever na twee jaar volledige arbeidsongeschiktheid geen loon meer betaald aan een volledig arbeidsongeschikte maar vroeger voltijds werkende machinist, en de machinist wel in dienst houdt, dan loopt de opbouw van vakantiedagen gewoon door. Zou de werkgever de machinist na bijvoorbeeld 4 jaar arbeidsongeschiktheid ontslaan, dan is hij met toepassing van de Richtlijn verplicht 4 maal 20 is 80 vakantiedagen uit te betalen, waarschijnlijk naar het loon dat hij op dat moment verdient zou hebben als hij niet ziek was, of een geïndexeerd loon. Dit gegeven kan reden zijn de werknemer snel na afloop van de 2 jaar te ontslaan en niet te wachten.

 

Nu zijn er ook andere opties om het opstapelen van het recht op vakantiedagen te voorkomen. Het is niet onmogelijk dat een zieke werknemer vakantie opneemt.Hierbij verwijs ik naar Opnemen en verjaren van vakantiedagen, stuwmeer waarin dat onderwerp behandeld wordt. Het ontstaan van een stuwmeer aan vakantiedagen staat niet alleen in het kader van arbeidsongeschiktheid in de belangstelling. Het is zinvol de discussie te blijven volgen.


Wet- en regelgeving
Minder...

Literatuur
Vakantierechten van zieke werknemers na Schultz-Hoff: wie betaalt de Europese rekening? TRA 2010, 22
te bestellen via recht.nl
Vakantierechten van zieke werknemers na Schultz-Hoff: wie betaalt de Europese rekening?
Meer...

Jurisprudentie op deze site

Vakantiedagen, een greep uit de jurisprudentie

              

Europese jurisprudentie

Hof van Justitie EG 10-9-09

C-277/08

 

Hof van Justitie EG 20-1-09

C-350/06 en C520/06

               

Jurisprudentie op Rechtspraak.nl, LJN
Minder...

JAR, jurisprudentie via SDU, alleen voor abonnees



 
   
EINDE IN INIT_NORMAL()